İç Sesiyle Konuşurken İnsan

  http://www.youtube.com/watch?v=jFg_8u87zT0 beraber dinlemeniz önerilir eh.


   Sevdikleriniz sizin karşınızda durup yalan söylerken ve siz bunu bildiğinizde, hissettiğinizde olan his var ya. Küçük bi yavru köpek bakışına sahip oluyorum önce sonra ''nabıyon allaşkına değer mi bak'' diyorum, yüzüme bakıyor, gülümsüyor. Gülümsüyor allahım ya bide gülümsüyor!
Tutup sarssam mı acaba, niye yalan söylüyor diye sorsam mı? Ya siktir etsene.
   Niye oluyor böyle diyorum kendi kendime. Çevremde değer verdiklerim yalan söylüyor, herkes yalan söyler tamam ama insan sevdiğine yalan söyler mi ulan! Söyler-miş anladık tamam be tamam. Dinlerdim halbuki ben karşımdaki insanla birlikte üzülür, saçmalardım gülsün diye kötü yönlerine hatalarına aldırmadan bi insana değer veriyorsam, sonuna kadar değer verirdim. Çünkü çok değer verdiklerim ya da az değer verdiklerim yok; değer verdiklerim ve değer vermediklerim var. Zaten az insan alınca kendine yitip gitmesin istiyorsun. Güvenebil, sen onlarla nasıl ilgiliysen onlarda senin iyi-kötü her anını paylaşsınlar, konuş biraz istiyorsun. Dök kelimelerini ortaya onlar toparlasınlar, birleştirsinler,seni anlasınlar. Çok bi şey istiyom heralde ya.
   Yalan söylüyorlar bide ulan ben sana ne yaptım arkadaş?
Birisine değer veriyorsan ve senin için anlam ifade ediyorsa yalan söylememelisin ya söyleme bak. Doğrular onun canını acıtacağını bilsen bile senin ona yalan söylediğini bilmek, yanında hiç olmamışsın gibi bi şey,üzüldüğünde yanına gitmeyeceğini öğrenmesi nasıl hissettirir adamı bilir misin? Öğrenmelisin ki karşındaki insana yalan söylememen gerektiğini bilesin.