14 Eylül 2013 Cumartesi

Benimle es.



Denizin dalgalarına katıp götürdüğü düşüncelerimin arkasından bakarken, yüzüme bir rüzgar vuruyor. 
Tokat gibi. 
Anlayışlı bir gülümseme yerleştiriyor dudaklarıma o an içerisinde bulunduğum hava. Karşısında durup, önünde bir engel oluşturmamdan memnun gibi bir hali var onunda. İstediğini almışcasına duruluyor birden.

 Benimle birlikte es diyor, geceye. Umursamazlığını kendinle bağdaştırmışken, en şiddetli kavganı kendinle yaparken ve bırakıp gidebilirken istediklerini. Benimle es.

Bıkkınlığını, yorulmuşluğa benzetmeden kelimelere anlam yükleyip, anlatmak istediklerinden vazgeç. Ölülerin üzerlerinde yürürken ve tüm sevdiklerini alabilecek olan toprağın kokusunu bu kadar çok severken, hislerini göm o toprağa. Sana huzur ve acının kokusunu getirebilen toprağa. 

Çelik bir zırhı giyinebilirsin o zaman. Kalkanını eline alıp, en sevdiklerinin seni kanatmasına engel olabilirsin. Gözlerini karartıp, ışıldayabilirsin yeryüzünde. Anlam vermeye çalıştığın bazı şeylerin anlamsızlık arasında kaybolduğunu görebilirsin. Benimle es. 

Rüzgarın sesini duy ve solu diyor. Seni güçlü hissettiren kelimenin ''hayır'' olduğunu ve bir şeylere karşı durmanın, düşünmenin ve gerçekle yüzleşmenin rüzgarı çağrıştırdığını farket. 
Sen bensin, ben senim diyor.
Benimle birlikte es.