Soğuk Su

     Kırılmışlıktan ötesi yok. 
     Tamir edilebilesi yok. Çünkü o cam kırığının bile bir izi var bileğimde. Peki ya insanların yaptıklarının, kan yerine gözyaşını akıtanların? Beklemediğin değeri beklemediklerinden görürken, beklediğin-istediğin insanın beklenmeyen olması zaman içinde? Sonrası ney biliyor musun? 
  
     Sonrası suskunluk. Hep bir parça eksik hissedilmiş, ağlayarak uyanılmış, çayının şekeri kalmamış, cildinin pürüzsüzlüğü bozulmuş.. Düşündükçe üzen bir düzenin içinde bize biz olma şansı yaratmayan insanların içinde herkesleşmek. Ney biliyor musun?

     Boşvermek. En nefret ettiğin şey bu olsa bile kendi labirentinde kaybolmanı sağlayacak şey, boşvermek. Kırgınlığını etrafa göstermeyecek kadar titiz bir ustanın elinden çıkmış bir maske, boşvermek.Unutmak ve affetmenin tanımını yaparken cümleyi bağlayacağım yardımcı eylem boşvermek. Çünkü o kadar kolay değil hiçbir şey. Kendi gözünde gördüklerinin, bir başkasına benzememesi, hissedememesi, hissedememen. Üzme sebebin, üzülme sebebin, düşünme sebebin, düşünmemek istediğin sebebin, keşkeler ve amalarla götürdüğün sebebin; bunların hepsinin tek bir isme çıktığını biliyorsun değil mi? Bunların hepsinin tek bir çatı altında toplandığını görebiliyorsun değil mi? 

   Geçiştirdiğin şey boşvermek, ölümsüz bir hayatı tadarcasına. Uyuyorsun değil mi? En kısa ölümün içinden yok oluyorsun hayatından. Soluyorsun ama yoksun. Yoksun ama soluyorsun. Ertelediğin alarmın şarjının bitmesiyle artık seni uyandıramıyor.  Peki ne yapıyorsun şimdi? Kalk ve yüzleş bütün boşvermişlik sebeplerinle, kırgınlıkların ve kırdıklarınla. 

  Sabah yüzüne soğuk suyu çarpmak gibi bir şey,belki açılırsın.