9 Temmuz 2013 Salı
Hissizlikten Arda Kalan
Bir koku getirir bırakıp gittiğin kendini sana
Bir şarkı fısıldar kömürlüğe atıp karanlıkta görmemek için ışıklarını kapattığın kalbinin
Anlama katmak için cümleleri düşüncelerinin arkasında, hissetmemek için can kırıklarıyla dolmuş taşmış kalbinin atışını ve kırıkların ardında çatallaşmış kalbinin sesini sağırlığa susarsın.
Uykuya hapsolmuş gibi gelir yaşadığını belli eden hislerin
Gözlerini ilk açtığın an, özlemekle bulursun kendini
Zamanın çizgisine yaklaşmadan
Duyuramaz gibi gelirsin kurduğun cümleleri karşındaki insana
Yıkıyormuş gibi olur ifade ettiklerini
Özlemekle birlikte bütün organlarının felç geçirip sadece duyularının seni tutabildiğini
Kurallar koyup, sınırlar çizdiğin hayatta farkına varırsın
Görürsün hafızanın soluk almasını yaşamayan bedeninde
Duyarsın, duyar gibi olursun sana içindeki acıları, bir parçanı bıraktığın yanını sana fısıldayan melodide
Tad alamazsın güzel şeyleri bünyende hissedememekten
İçine çekemezsin insanların mutluluklarıyla kullandığı havayı ihanet eder gibi olursun kanına karışan mutsuzluğa
Mutsuzluk, değil bu; biraz keşke ve biraz ama
Keşkelere sığdıramadığın gerçekler ve arkasında bıraktığını yok eden, silgi tozlarına bulaştırmış etkisi yaratan ve sise bulandıran
Devamı yok, okunmaya gerek duyulmayan amalarla birleştirdiğin sonuçların
Büyük bir boşluk var kalbimde
Bi'şeyler inşaa etmeye çalıştığım, hissizliğe direndiğim içimde
Sadece özler mi insan?
Ellerimden kayıp giden her şeyi, her hücremle özlüyorum
Özlemek; içime doya doya çektiğim ve bırakamadığım
Hissizliğin içinden kendime tek bir his oluşturduğum
Beni bana getiren mi, beni benden alıp giden mi?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hissizlik aslında en derin histir. Bunu hissizlikten kurtulduğunda anlarsın... Özlemek zordur. Ama en zoru geçmişin bi daha gelmeyeceğini bilmektir. Çünkü özlem aslında içinde umut taşır. Yeniden eskiye dönme umudu... Özlemden daha ötesi de var anlıyacağın. Hiç dönmeyeceğini bilmek... Bi daha sevdiğin şeylere hiç kavuşamayacağını bilmek. Ölüm diyebiliriz belki. Bedenlerin değil, ruhların ölümü. Umudu kalmamış ruhların ölümü..
YanıtlaSil