Mezarın yanında yatıyorum, elimdeki çiceği hala tutmaya sarf ettiğim gücüm
ve duyuramadığım çığlıklarım var
Sesimi duyuramıyor poyraz, rüzgarına katıyor ve sıcaklığıyla yok ediyor
Her zaman taptığım o müzik şimdi anlamsız bir kendini kandırmadan ibaret gibi geliyor
Uyuşturulmaya ihtiyacı varmış gerçeklerin
Sanki her çekip gitmiş insanla birlikte içimden bir parça kopuyor, kimse bilmiyor
Ağlamak isterdim, kendimi bi yere kapatıp hayatımın geri kalanını ağlamakla geçirmek isterdim Dilegetiremediğim keşke'leri ve kendimi avutmak için kullandığım ama'ları bir araya getirip nasıl can yakılır ortaya sermek isterdim
Kafamı kaldırdığımdaki gökyüzündeki bulutların ayaklarımın altında olmasını isterdim, kaybolmak isterdim
Bana gülümseyen fotoğrafta biraz olsun hatırlamasını
Çünkü beyninin bir köşesinde iyice kenara itip yaşatmadığında o anıyı bencilleşiyorsun, bencilleşiyorum
Sanki hiç soluk almamış gibi düşündüğünde yok oluyorsun
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder